- σταλακτίτης
- Με τον όρο αυτό χαρακτηρίζεται η κωνοειδής συνήθως ασβεστολιθική στήλη, που εμφανίζεται στην οροφή σπηλαίων. Τα νερά της βροχής που εισχωρούν στο έδαφος, επειδή περιέχουν διοξείδιο του άνθρακα, όταν περνούν από ασβεστολιθικά πετρώματα διαλύουν ένα μέρος του ανθρακικού ασβεστίου και το μετατρέπουν σε διαλυτό δισανθρακικό. Όταν τα νερά εμφανίζονται στην οροφή των σπηλαίων, το διαλυμένο δισανθρακικό ασβέστιο, που περιέχεται μέσα στις σταγόνες που πέφτουν και εξατμίζονται σιγά-σιγά, μετατρέπεται κατά ένα μέρος σε δυσδιάλυτο ανθρακικό ασβέστιο, το οποίο αποθέτεται με τη μορφή μικρού κρυσταλλικού δακτυλίου. Ο νέες σταγόνες που συνεχώς εμφανίζονται στην ίδια θέση, συντελούν σταδιακά στην αύξηση του αρχικού δακτυλίου και στη μετατροπή του σε κάθετο κοίλο ραβδί. Βαθμιαία ο σ. αυξάνεται και σε μήκος και σε πάχος, ενώ τις περισσότερες φορές παίρνει διάφορα και περίεργα σχήματα. Όχι σπάνια ενώνεται με το σταλαγμίτη που σχηματίζεται κάτω από αυτόν, οπότε αποτελεί ολόκληρη στήλη μήκους συνήθως πολλών μέτρων.
Οι σταλακτίτες είναι συνήθως ασβεστολιθικές στήλες, όπως αυτή της φωτογραφίας, που έχει παρθεί στο σπήλαιο του Περάματος, κοντά στα Γιάννενα.
* * *και σταλαχτίτης, ο, Νγεωλ. επιμήκης μορφή που αποτελείται από διάφορα ορυκτά τα οποία αποτίθενται από διάλυση λόγω αργής σταγονορροής τού νερού και κρέμεται από την οροφή ή τις πλευρές σπηλαίου.[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. stalactite (< σταλακτός + επίθημα -ίτης, πρβλ. σταλαγμίτης). Η λ. μαρτυρείται από το 1812 στον Κ. Κούμα].
Dictionary of Greek. 2013.